سلامت دهان و وضعیت بیوشیمیایی بزاق دربیماران مبتلا به بتا تالاسمی ماژور

سابقه‌ و هدف‌: تالاسمی، گروه ناهمگنی از بیماریهای ژنتیکی خونی هستند که با فقدان یا کاهش تولید زنجیره های گلوبین، شناخته می شوند. مطالعات کلینیکی در این بیماران افزایش شیوع پوسیدگی دندانی را نشان داده است. هدف از این مطالعه ، بررسی سلامت دهان و وضعیت بیوشیمایی بزاق، در بیماران است. مواد و روشها: 31 بیمار تالاسمی و 31 فرد سالم که از نظر سن، جنس، شرایط اقتصادی – اجتماعی و تماس با فلوراید، همسان شده بودند، جهت بررسی پوسیدگی دندانی (DMFT) و وضعیت بهداشت دهانی (OHI-S) معاینه گردیدند. 2 میلی لیتر از بزاق تحریک نشده جمع آوری و ترکیبات بیوشیمیایی آن اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین DMFT در بیماران تالاسمی (16/4±26/5) و در گروه کنترل (91/1±65/2) بود (003/0=p). در گروه تالاسمی، غلظت کلسیم (25/1±38/4) و پایین تر از گروه کنترل (18/1±23/5) و غلظت فسفات در گروه تالاسمی (87/5±15/19) بالاتر از گروه کنترل (24/5±73/15) بود (05/0>p). میانگین OHI-S و غلظت های سدیم، پتاسیم، منیزیم، اوره و پروتئین بزاق در دو گروه، از نظر آماری معنی دار نبود.بحث‌ و نتیجه‌گیری: تغییرات غلظت یونهای بزاق، می تواند توجیهی برای شیوع بالاتر پوسیدگی در این افراد باشد.